Eski Anadolu Türkçesi devri, Anadolu Selçuklularının son devirlerini, Beylikler devrini ve imparatorluk haline gelmeden önceki Osmanlı devrini içine alır. Bu dönem eserlerinde Arapça ve Farsça asıllı kelimeler bulunmakla birlikte, genellikle sade bir Türkçe kullanılmıştır. Bu devre ait metinlerin dil açısından incelenmesi hem dil tarihi hem de sözlük bilimi açısından çok önemlidir. Yüzyıllar boyu farklı milliyetlere sahip Müslümanlar tarafından Mi’râc hadisesini anlatan eserler kaleme alınmıştır. Türk edebiyatında da bu hadiseye sıklıkla yer verilmiş, hem mensur hem de manzum eserler yazılmıştır. Bu hadise etrafında müstakil eserler kaleme alındığı gibi, eserlerin içinde bölümler halinde de mi’râc hadisesine yer verilmiştir. Üzerinde çalışma yapılan metin, Eski Anadolu Türkçesi döneminin ses özelliklerini bünyesinde bulunduran mensur bir mi’racnâmedir. Süleymaniye Kütüphanesi Özel bölüm 297.9 numarada “Mi’râc-ı Muhammed(s.a.v)” ismiyle kayıtlı bulunmaktadır. Çalışma sonucunda metin ilim dünyasına tanıtılmış, dönem dil özellikleri ve söz varlığı tespit edilerek bu saha çalışanları ile sözlük bilimi için kaynak oluşturulmuştur.
Sayfa: /
