Türkiye’nin Sanayi Sitesi Politikası:
Kentsel Politikanın Üretimi ve Dönüşümü
Kentsel gelişme, kentlerin fiziksel olarak gelişmelerinin yanı sıra sosyal, ekonomik, kültürel ve çevresel alanlarda gelişimine yönelik deneyimlerin, pratiklerin bir bütününü oluşturmaktadır. Bir diğer ifadeyle kentsel gelişme, mekana ilişkin olan ancak sosyal, kültürel, ekonomik ve çevresel değişkenler nedeniyle mekana karşılıklı bağımlı kılınan politikalar, uygulamalar sürecidir. Kentsel gelişme ve kentleşme sürecini belirleyen koşulların incelenmesi, araştırılması, sorgulanması kentin gündemini oluşturan, karar alma süreçlerinde yer alan aktörlerce belirlenen kamu politikaları ve kentsel politikaların analiziyle mümkün olabilmektedir. Bu araştırma konusunu oluşturan küçük sanayi siteleri1, kentsel gelişme kavramıyla ilişkili ve Türkiye’nin son 60 yıllık kentleşme sürecinde, sanayileşme ve kentleşmeye dair politikaların somutlaştığı, uygulandığı, görünür olduğu ve üretilen kent mekanları olarak karşımıza çıkmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde, Türkiye’nin her ilinde ve ilçesinde bir kent mekanı olarak karşımıza çıkan sanayi sitelerinin üretimi ve dönüşümünün tarihsel, sosyal, ekonomik ve politik bağlamı analiz edilmiştir. Bu bağlamda, sanayi siteleri politikasının altında yatan amaç ve işlevleri araştırılmış, sanayi sitelerinin üretimi ve dönüşümü sürecinde yer alan yerel, ulusal ve uluslararası aktörler incelenmiştir.
