DİSİPLİNLERARASI BAKIŞTA ADNAN MENDERES

“Bir devlet adamı kolay yetişmez” ifadesi gelişi güzel ortaya atılmış bir söz olmayıp köklü bir birikimin sonucu toplumsal hafızaya kazınmıştır. Bu söz birey ile devletin bütünleşmesi tercih noktasına gelindiğinde ise tereddütsüz kendinden vazgeçebilmeyi yansıtmaktadır. Yakın ve uzak geçmişte bunun birçok örneği ile karşılaşmak mümkündür.
Ulusal ya da uluslararası sahada politikacı, diplomat ve bürokrat olarak üstlendiği görevlerin hakkını vermiş, bu yolda saygınlık kazanmış kişiler için de kullanılan devlet adamı bizzat yetenekli ve fedakâr devlet adamlarını tanımlamaktadır.
Kuruluşundan itibaren dört genel seçime katılan ilkinde şaibeler olduğu kanaati bulunduğundan kaybetmiş sayılmayan sonrakilerde sürekli kazanan Demokrat Parti’nin on yıllık başbakanı Türkiye’nin iç ve dış siyasetinde dikkate değer bir çıkış yakalamış, kendisi sonraki milliyetçi ve muhafazakar siyasi partilerin demokrasi rol modeli konumuna gelmiştir. Doğumundan 125, partiyi kurmasından 78, iktidara gelişinden 74, müdahaleyle iktidardan uzaklaştırılmasından 64, vefatından da 63 yıl geçtiği günümüz itibariyle ona dair bilimsel, akademik ve fikri değerlendirmelerin aynı heyecanla sürdürülmekte olması özgünlük ve farkındalığın işaretidir.